Opis
JESI (ANCONA, MARCHE): „VILLA DEI GIGLI”: HISTORIA, PIĘKNO I NATURA W WYrafinowanym domu, w którym smak i radość cennego środowiska łączą się z parkiem o powierzchni około 7700 m2. „Villa dei Gigli” to osobliwa i wytworna sąsiadka znanej willi Baldeschi-Balleani w Fontedamo (od 1600 r. własność szlacheckiej rodziny Balleani), której początki sięgają prawdopodobnie pierwszej połowy XIX wieku Była to do lat 1977/78 siedziba kustoszy, którzy z czasem opiekowali się Villa Balleani, dzięki której „Villa dei Gigli” przeżywała bardzo żywą historię społeczno-gospodarczą tego terytorium, a zwłaszcza tego obszaru, pomiędzy XIX i XX w. 900, także z punktu widzenia działalności przedsiębiorczej w zakresie uprawy morwy i tekstyliów. Był także świadkiem sielankowego i relaksującego życia, którego szlachta, zwłaszcza od czasów renesansu, szukała w wiejskich rezydencjach, nie mniej studiowanych i pielęgnowanych niż te w centrum miasta. Przekroczenie bramy „Villa dei Gigli”, odkrycie dużego dziedzińca, powolne odkrywanie eleganckiej fizjonomii Villi i dostrzeżenie przebłysku natury, która po macierzyńsku ją obejmuje, to wielkie emocje. To, co od razu rzuca się w oczy, to powściągliwy kształt linii architektonicznych, odsłonięte cegły, brak nadmiernej dekoracji, ale jednocześnie specyfika drugiego piętra, które przypomina kształty i elementy przypisywane budynkom sakralnym i być może rewiduje koncepcję estetyczną centralny robak w arystokratycznych, kluczowych i eleganckich przestrzeniach. Remont z lat 80-tych zmienił całą nieruchomość pod kątem dachu, belek, systemów, osprzętu, drzwi i podłóg, w konserwatywny sposób i przy użyciu najwyższej jakości materiałów i wielkich nazwisk włoskiego rzemiosła. To nie przypadek, że renowacja ta obejmowała także włączenie cennych elementów, takich jak zegar z przodu i dwa dzwony na górze, stworzone przez mistrzów zegarmistrzowskich i doświadczonych dzwonników z doświadczeniem rozpoczętym w 1824 roku. Centralne drzwi witają mówiąc nam o starożytnych pozostałościach: widzimy na niej bowiem, oprócz klasycznej dziewięcioramiennej korony (heraldyczny symbol hrabiów), szlachetny herb nawiązujący do herbu starożytnej i szlacheckiej rodziny Guglielmi ( pochodzący ze Sieny, którego filia osiedliła się w Jesi w drugiej połowie XV wieku), który w latach 1716-1726 stał się Guglielmi-Balleani, kiedy Gaetano Guglielmi został mianowany spadkobiercą Niccolò Balleani, ostatniego przedstawiciela starożytnego rodu Jesi. Istotnie na herbie rozpoznajemy obelisk (lub iglicę) zwieńczony i towarzyszący mu dwie lilie, jedną w lewym kantonie głowy, a drugą w prawym kantonie wierzchołka, oraz zespół w całości. Po przekroczeniu progu wejście pozwala nam dostrzec eleganckie żelazne schody o wyrafinowanym wykonaniu, które prowadzą na pierwsze piętro oraz drzwi, które wprowadzają nas do wielu przestrzeni dużego parteru reprezentacyjnego, gdzie znajduje się duży pokój zlokalizowany..
