Opis
MONTECRETO... i co może być lepszego do opisania tego pięknego domu wiejskiego niż historia, którą przekazał mi właściciel? Miłej lektury! „Aby porozmawiać o wsi Strettara, musimy zacząć od mapy z 1584 r., na której po raz pierwszy wspomniano o drodze, która z Cutigliano (Gr. Księstwo Toskanii) przechodząca przez Fiumalbo, Pievepelago, Riolunato i Strettara pozwalała dotrzeć do ziemie Montecuccoli w Frignano. Trasa przebiegała przez środek naszej wioski i nadal można ją pokonać pieszo, na rowerze i konno. Najstarszy budynek we wsi pochodzi z końca XVIII wieku i stał na tym właśnie miejscu starożytny tor dla wozów, który wznosił się od potoku Scoltenna (550 m n.p.m.), umożliwiając następnie przejazd ludzi, zwierząt (bydła, mułów, stad itp.) oraz wozów przybywających z gmin górnej Modeny i Apeninów Toskańskich oraz Kierując się w stronę Frignano.Idąc od Ponte dei Leoni, odbudowanego w kamieniu na początku XVIII wieku na istniejących drewnianych mostach, pierwszą wioską, na którą natrafiono, była Casa Mucci, tuż za Casa Digano, następnie Casa Magnani, Garrada i Casa Bagatti, aż do Valdarancio, stamtąd, przechodząc przez Vaglio, docierało się, podobnie jak teraz, do Lamy Mocogno i Modenese. W naszej wiosce imponujący dwór, zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku, dominuje nad doliną poniżej z elektrownią wodną, Scoltenną i wszystkim, nad czym dominuje kościół parafialny z pięknego wzgórza, pełnego ponad stuletnich dębów drzewa położone po najbardziej słonecznej stronie Montecreto (800 m n.p.m.). Wieś składa się ze starszego, kamiennego budynku, wzniesionego na kilku poziomach (koniec XVIII w.) na skalistej ostrodze, ukończonego i powiększonego w połowie XIX w. (1854 r.), co widać na ościeżu drzwi dolnego podwórza. Pod koniec pierwszej połowy XIX wieku właściciel, notariusz w Lamie M., wybudował okazały dwór, który wraz z wsią położony jest w centralnym punkcie działki o powierzchni 35 hektarów 13/14 to pola uprawne, a 22 to lasy zagajnikowe. Detalem, który nie umknie przybyszom do wsi, jest obecność za dworkiem kamiennej dzwonnicy z czterema latarniami, która od końca XIX i w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku służyła sygnalizowaniu mieszkańcom wsi. po obu stronach Scoltenny uroczystości w małym kościele pod wezwaniem Madonny del Ponte, około 450 metrów od wioski zbudowanej około 1713 roku (Don Apollonio Zanelli) i dziś już nieistniejącej. Najnowszą budowlą (1950 r.) jest duża stajnia (jak na tamte czasy), przed którą w XX wieku duże poszerzenie toru dla wozów umożliwiło przyjeżdżanie samochodami dostawczymi mleczarni Montecreto po mleko rano i wieczorem. W latach sześćdziesiątych XX wieku w końcu wytyczono, utwardzono i ukończono drogę z Lamy Mocogno do Ponte dei Leoni; obecnie arteria ta pozwala, pozostając na małych wysokościach, skrócić przebieg i czas tranzytu pomiędzy średnio-wysokimi Apeninami Modeny (Montecre
