Opis
Pazo zbudowane w drugiej połowie XVII wieku na polecenie arcybiskupa Francisco Seixasa. Jeden z najbardziej charakterystycznych budynków w Cabañas, wyróżniający się fasadą w stylu barokowym i tarczą na elewacji północnej. Posiada 1700 m2 nieruchomości i 17000 m2 działki. Znany jako „Casa Grande” w Cabañas (A Coruña) został zbudowany w latach 1669–1672 i uważany był za wyznacznik wprowadzenia baroku na obszary wiejskie, choć zachował silną trwałość klasycyzmu z pierwszej połowy XVII wieku. Duży dom składający się z parteru, dwóch pięter i poddaszy pokrytych dachem łupkowym, fasadą z prostymi, idealnie dopasowanymi oknami. Wejście główne tworzy portal nadprożowy z gzymsami, fryz i gzyms przełamany kapitelami pilastrów spajają górną część i stanowią podstawę dla herbu domu, który jest podzielony na cztery części, gdzie pięć gołębi z Seixas, jaszczurki pod płytą Losada, wieża otoczona jeżynami z Riobóo-Pardiñas i sosna z Piñeiro, zachowując prosty ozdobny styl okładki. Kwadratowe wewnętrzne patio, otoczone drewnianymi galeriami na piętrze, pełni funkcję głównego wejścia, ze staranną kostką brukową i początkiem schodów z kamiennym parapetem od pierwszego podestu. Stamtąd można uzyskać dostęp do pozostałych pomieszczeń na tym piętrze przez jedne z drzwi, w których podłoga jest wykonana z ubitej ziemi, oraz drzwi z tyłu, umożliwiające wyjście do ogrodu. Na parterze schody prowadzą do holu, gdzie drzwi prowadzą do pomieszczenia, w którym znajduje się duża półkolista nisza łukowa, w której do XX wieku przechowywano archiwum Riobóo. Na tyłach domu znajduje się „biuro” ze wspaniałymi malowidłami ściennymi, które stanowi kolejną osobliwość tego dworu i odzwierciedla wartość i wielkość budowli. Odnajdujemy także dużą „lareirę” powstałą w wyniku renowacji przeprowadzonych w połowie XVIII wieku. Jeśli chodzi o rozkład piętra, to jest ono w całości przeznaczone na sypialnie. Jeśli będziemy kontynuować wspinaczkę na dolny pokład, odkryjemy wyjątkową i nie do opisania przestrzeń ze spektakularnymi widokami, podzieloną na różne przestrzenie ze stropem utworzonym przez konstrukcję z kasztanowych belek, która urzeka widza szlachetnością materiałów i pięknem kompozycji godnej kategorii dzieła sztuki, zakończonej ostatecznie dachem z płyt łupkowych. Poza architekturą, główną atrakcją tego dworu są malowidła ścienne w pokoju lub „biurze” w południowym narożniku, wykonane temperą, ze znakomitym rysunkiem, w którym wyróżnia się harmonijna gama chromatyczna błękitów, ochrów i zielony. I choć nie wiemy, kto był ich autorem, wartość tych malowideł jest niewątpliwa, gdyż w dworach galicyjskich zachowało się bardzo niewiele malowideł tego typu, tworząc jedną z najważniejszych grup malowideł ściennych o tematyce świeckiej w galicyjskim. Barokowy. Nieruchomość podzielona jest na różne tarasy, w ogrodzie znajduje się rząd bukszpanów przymocowanych do muru, a po drugiej stronie mur oporowy podtrzymujący teren zajmowany przez aleję. Znajduje się tu także wspaniały kwadratowy gołębnik z murowanymi ścianami i dachem łupkowym, obok którego znajduje się szopa. Na górze znajduje się kilka ścian oporowych, które rozdzielają nieruchomość na różne obszary, zgodnie z funkcją, do jakiej była przeznaczona w momencie budowy, np. plantacja owoców (drzewa cytrynowe i pomarańczowe), miejsce pracy,... zakończoną w najwyższej części dwiema stuletnimi lipami, trudnymi do znalezienia gdziekolwiek indziej na świecie. OFERUJEMY ROZWIĄZANIA, A NIE OBIETNICE Więcej informacji znajdziesz na
