Opis
Działka o powierzchni prawie 2 ha i zabytkowy dom nad Wilią... Indywidualny projekt domu był wielokrotnie nagradzany i można go nazwać atemporalnym. Głównymi konstrukcjami nośnymi budynku są monolityczne betonowe ściany i strop zastosowane w wystroju wnętrz. Chropowata faktura drewnianego szalunku, która została usunięta po wylaniu betonu, stała się kluczowym elementem w większości pomieszczeń w domu. Ponadto istnieje wiele przezroczystych szklanych struktur o równej powierzchni. Ponadto, patrząc z drugiego piętra, w całym obszarze basenu widać refleksy błękitnej wody basenu. W salonie znajduje się funkcjonalna oprawa świetlna, która jest mocowana do sufitu na całej długości pomieszczenia, tworząc wrażenie przebywania w studiu fotograficznym lub w miejscu filmowania, ponieważ posiada kilka reflektorów, które kierują światło i oświetlają żądany punkt – stół jadalny lub strefa relaksu. Dużo dębu w wystroju wnętrz: wykorzystano go na ściany klatki schodowej na drugim piętrze, na posadzkę drugiego piętra, monumentalne meble kuchenne oraz szafy i drzwi na drugim piętrze. Powierzchnia tych ostatnich jest lekko szorstka, jakby wykonana z nieheblowanych desek. Wrażenie surowego minimalizmu potęgują nowoczesne „niewidzialne” meble, a ściślej ich brak. Szafy wyglądają jak duże drewniane skrzynie i nie mają uchwytów ani zawiasów. Skupiamy się na ważniejszych rzeczach – podstawowym pięknie naturalnych materiałów. Na ich tle wysuwają się oryginalne dzieła sztuki: tryptyk Konstantinasa Žardalevičiusa oraz dzieło graphiti w pokoju dziecięcym na drugim piętrze autorstwa Tadasa Vincaitisa-Ploogasa. Te odważne i sugestywne rozwiązania są organiczne i współgrają z naturą. Połączenie ze środowiskiem naturalnym jest zachowane poprzez zastosowanie szkła we wnętrzu jak i na zewnątrz.
