Omschrijving
Algarve, Albufeira, Villa 'Guest House' met 10 slaapkamers met eigen badkamer, uitzicht op zee, dicht bij het centrum van Albufeira, golfbanen van Vilamoura, strand van Falesia
'Guest House' boetiekhuis met 10 slaapkamers met eigen badkamer, gelegen in Branqueira, Albufeira, speciaal gebouwd voor hoogwaardige toeristische verkenning. Uitstekende bouwkwaliteit, gebruik makend van ultramoderne materialen en een zeer goed niveau van ondersteuningsapparatuur voor domotica.
Goed ingericht en uitgerust waar de decoratie in wezen was om het welzijn en comfort van alle gasten te bieden. Essentiele factor voor de uitstekende bezettingsgraad gedurende het hele jaar van de kamers van dit 'Guest House'.
Platteland gelegen aan de poorten van de stad, extreem rustig, het profiteert ook van de landelijke en maritieme geuren die worden gebracht door de zuidelijke winden van de zee.
De internationale luchthaven van Faro ligt op ongeveer 30 minuten afstand, via goede en veilige wegen.
Gelegen op ongeveer 10 minuten van de golfbanen van Vilamoura en de Sheraton Pine Cliffs, met uitzicht op de zee, bevindt deze accommodatie zich in een bevoorrechte positie voor iedereen die graag wil genieten van alles wat de regio zijn toeristen te bieden heeft, zoals: de prachtige stranden, uitstekende golfbanen en tenniscentrum, wandelen, fietsen of trainen voor competitie, winkelgebieden, restaurants en uitgaansgelegenheden, safari's naar het binnenland van de Algarve, de rijke gastronomie van de regio ontdekken en de hele Serra do Algarve bezoeken.
De oorsprong van Albufeira is onbekend, maar alles wijst erop dat de regio al in de prehistorie bevolkt was en dat de plaats waar de stad nu staat, enkele eeuwen voor onze jaartelling, een belangrijke nederzetting met zijn zeehaven zou zijn geweest.
De primitieve nederzetting werd bezet door de Romeinen die het Baltum noemden. Ze introduceerden een gecentraliseerde administratieve organisatie en ontwikkelden een intense landbouw- en commerciele activiteit. Ze bouwden aquaducten, wegen en bruggen waarvan nog steeds overblijfselen bestaan.
De plaatsnaam Albufeira komt van de Arabische naam 'Al-buhera' wat 'kasteel van de zee' betekent, een reden die verband kan houden met de nabijheid van de oceaan en/of de lagune die zich in het lager gelegen deel van de stad heeft gevormd . De Arabieren bouwden solide verdedigingswerken, waardoor het bijna onneembaar was, wat tot op zekere hoogte niet ongegrond was, omdat Albufeira een van de pleinen was die de Arabieren het langst in hun macht hielden. De ontwikkeling van de landbouw was opmerkelijk en er was de introductie van nieuwe technieken en nieuwe culturen. De Arabieren gebruikten al ploegen en kunstmest, evenals waterraderen om water in putten op te pompen. Ze introduceerden nieuwe irrigatiesystemen in de velden, benadrukten de dammen en levada's, en transformeerden zo onbebouwde gebieden in moestuinen en boomgaarden.
Toen D. Afonso III de troon bezette, was al een deel van de Algarve in handen van de christenen gevallen. Tempeliers en Hospitaalridders, militaire orders die hielpen bij de herovering, plunderden vaak de landen die nog onder Arabische heerschappij stonden, maar stopten altijd voor de sterke muren van Albufeira. Pas nadat Faro was ingenomen, werd de situatie in Albufeira onhoudbaar.
Aan alle kanten omringd door vijanden, viel het plein in handen van D. Afonso III, die het onmiddellijk schonk aan de Orde van Aviz.
De Moren werden zo vervolgd dat alleen degenen die vluchtten en hun toevlucht zochten in een grot, genaamd Cova do Xorino, gelegen onder de rotsen die de stad aan de zuidkant afbakenden, aan de woede van de overwinnaars ontsnapten.
Tijdens het bewind van koning Manuel I had de stad haar vroegere belang al herwonnen, aangezien deze vorst haar op 20 augustus 1504 een charter verleende.
Albufeira was een van de steden in de Algarve die het meest werden gestraft door natuurrampen. Maar het was de aardbeving die de meeste schade aanrichtte. De zee viel het dorp binnen met golven van 10 meter hoog, waardoor bijna alle gebouwen werden vernietigd.
De Igreja Matriz, een voormalige Arabische moskee aangepast aan de christelijke eredienst, waar de bevolking hun toevlucht had gezocht en om genade had gevraagd, stortte in, waarbij 227 slachtoffers vielen. Na deze aardbeving bleef de hele Algarve gewelddadige schokken ondergaan tot 20 augustus van het volgende jaar, wat de onmiddellijke start van de wederopbouw in opdracht van bisschop D. Francisco Gomes de Avelar niet verhinderde.
In 1833, tijdens de burgeroorlog tussen absolutisten en liberalen, werd Albufeira omsingeld en aangevallen door soldaten uit Remexido: een absolutistische volksleider die de stad diep beschadigde en een groot aantal inwoners executeerde.
In de eerste decennia van de 20e eeuw nam de export van vis en noten sterk toe. Het dorp had toen vijf fabrieken waar 700 tot 800 mensen werkten, voornamelijk vissersvrouwen.
Van 1930 tot 1960 waren er tijden van verval, vistuigen werden geruineerd, fabrieken gesloten, boten verdwenen en velen
Energie Categorie: D
