Omschrijving
Het majestueuze en sprookjesachtige kasteel Vincigliata domineert het historische centrum van Florence vanuit zijn benijdenswaardige positie. Het kasteel (985 m2), meesterlijk hersteld en gerenoveerd aan het einde van de negentiende eeuw, heeft een geschiedenis die bijna een millennium geleden begint: sinds de bouw in 1031 is het gebouw verfraaid en getransformeerd tot een echt pareltje en gebruikt als een locatie voor evenementen en ceremonies. De gebouwen rond het kasteel (ruim 1.100 m2) bieden een ongelooflijke ontwikkelingsmogelijkheid voor het starten van een horecabedrijf of het herstarten van de wijnproductie. De diensten zijn allemaal binnen handbereik, op minder dan vijf minuten rijden van het kasteel, en het historische centrum van Florence ligt iets verder weg, bereikbaar in minder dan tien minuten. Bovendien ligt de internationale luchthaven van Florence op een half uur van het kasteel en zijn er goede verbindingen met verschillende Europese hoofdsteden. BESCHRIJVING VAN DE GEBOUWEN, STAAT EN AFWERKINGEN Het kasteel (985 m2, maximaal 8 slaapkamers en 12 badkamers) slingert rond een prachtige centrale binnenplaats op de begane grond (150 m2). Vanaf hier heeft u toegang tot vijf elegante hallen met gewelfde plafonds en gastenbadkamers. Al deze representatieve ruimtes vertonen klassieke afwerkingen zoals kruisgewelven, marmeren vloeren en houten raamkozijnen. Aan één zijde van de verdieping bevinden zich de trap en de liftschacht. De trap leidt naar de eerste verdieping, bestaande uit vier ontvangstruimtes, badkamers en kasten. Buiten leidt een loopbrug naar het panoramische terras (75 m2) dat zich direct boven de lounge beneden bevindt. Op de derde en laatste verdieping van het kasteel zijn zeven kamers met uitgang naar de loopbrug die rond het hele kasteel loopt. Op de hoek opent een deur naar de hoofdtoren van het kasteel. Het dakterras zorgt voor een ongeëvenaard uitzicht op de omliggende heuvels. Terugkerend naar de begane grond leidt een reeks trappen naar wat de kerkers waren, qua indeling identiek aan de bovenverdieping, maar met een gang die rondom de omtrek loopt en toegang geeft tot alle kamers. Op het lagere niveau is er ook een prachtig geplaveid klooster (210 m2) dat wordt gebruikt voor evenementen en ceremonies. Een toren (65 m2, 3 slaapkamers en 3 badkamers), gelegen in de hoek van de buitenmuren, bestaat uit vier verdiepingen: op de begane grond bevindt zich een woongedeelte met keuken en eetkamer, terwijl op de drie bovenste verdiepingen allemaal een kamer met eigen badkamer. Op de tegenoverliggende hoek van de muur herbergt het oude portaal (20 m2) twee pakhuizen. Niet ver van het kasteel bevindt boerderij nr. 1 (315 m2, maximaal 6 slaapkamers en 6 badkamers) zich momenteel in een middelmatige staat van onderhoud, maar was oorspronkelijk verdeeld tussen agrarische pakhuizen en het boerenappartement. De woning (verdeeld over twee verdiepingen) bestaat uit een ruim woongedeelte met open haard en kitchenette op de begane grond, plus het slaapgedeelte op de eerste verdieping, bestaande uit een master bedroom met eigen badkamer, centrale zitkamer, drie slaapkamers en badkamer. Het magazijn is verdeeld in verschillende onderling verbonden kamers met twee badkamers, die eenvoudig kunnen worden omgebouwd tot een tweede appartement. Naast het vorige gebouw ligt boerderij nr. 2 (505 m2, 4 slaapkamers en 3 badkamers) verdeeld over drie verdiepingen. De eind jaren negentig gerenoveerde benedenverdieping zou kunnen worden gebruikt als receptie met kantoren, keuken/barhoek en badkamer. Direct ernaast, met onafhankelijke toegang, bevindt zich het oude citroenhuis (50 m2), een ruime kamer die omgebouwd zou kunnen worden tot vergaderruimte. De verhoogde begane grond behoudt zijn oorspronkelijke gebruik als kelder, hoewel de kamers momenteel niet in gebruik zijn, terwijl de eerste verdieping is verdeeld in twee appartementen bereikbaar via een gemeenschappelijke trap vanaf de begane grond: - Appartement A: woonkamer, keuken, twee slaapkamers en badkamer; - Appartement B: woonkamer met kitchenette, twee slaapkamers en badkamer. De oude gieterij (250 m2), gelegen direct buiten de kasteelmuren en aan renovatie toe, is een zeer eenvoudig bouwwerk dat in het verleden door een beeldhouwer als laboratorium werd gebruikt. Het gebouw is momenteel niet meer in gebruik en verkeert in precaire omstandigheden. Gezien de aanwezigheid van een privétuin van circa 1.800 m2 rondom het gebouw zou van de gelegenheid gebruik kunnen worden gemaakt om het te renoveren en om te bouwen tot een gastenverblijf. GESCHIEDENIS VAN HET KASTEEL Vincigliata is een ongelooflijk kasteel gelegen op de top van een heuvel ten noordoosten van Florence, waarvan de geschiedenis begint lang voordat Arnolfo di Cambio de opdracht kreeg voor de bouw van Palazzo Vecchio. Het eerste, zwakke bewijs van het bestaan van het kasteel (destijds waarschijnlijk slechts een uitkijktoren) dateert uit 1031, toen het Vincigliata-gebied bezaaid was met de eigendommen van de familie Visdomini. In de daaropvolgende eeuwen verscheen het pand in de bezittingen van verschillende vooraanstaande families in Florence. In 1335 werd het gekocht door een zekere Paolo Giudice uit Figline voor een bedrag van 4.060 florijnen. Daarna was het de beurt aan de familie Buonaccorsi, die het eigendom behield tot het faillissement in 1345, waardoor ze het kasteel moesten afstaan aan Nicolò degli Albizi. De familie (die later na politieke gebeurtenissen de naam veranderde in Alessandri) was tot 1827 eigenaar van het kasteel, maar zonder de nodige zorg werd het gebouw tot een puinhoop gereduceerd. Zoals Giuseppe Marcotti schrijft: "Vincigliata was daarom dood en beetje bij beetje begroef ze zichzelf: een paar verbrijzelde botten van dat skelet staken verder uit de harde laag van ruïnes en braamstruiken die er in de tijd overheen geweven waren". Dit was totdat een nobele en rijke Engelse heer, John Temple Leader, verliefd werd op de plaats en besloot het te kopen om het in zijn oorspronkelijke glorie te herstellen. In de loop van meer dan tien jaar werd het kasteel onder leiding van architect Giuseppe Fancelli vanaf de fundamenten in neogotische stijl herbouwd. Maar het gebouw was voor Temple Leader niet genoeg: hij besloot daarom ook de omliggende grond te kopen en een majestueus Engels park aan te leggen. Edelen en rijke mensen van over de hele wereld bezochten Vincigliata, waaronder koningin Victoria in 1893. Ook Temple Leader was de inspiratie voor de stomme film uit 1913, The Sire of Vincigliata. De edelman was ook een liefhebber van schoonheid en had in de loop van de tijd een ongelooflijke verzameling kunstwerken en exotische kunstvoorwerpen samengesteld; Hij trouwde echter laat en kreeg nooit kinderen. Bij zijn dood in 1913 werd het kasteel, en alles daarin, geërfd door een verre neef (Richard Luttrell Pilkington Bethel, 3de Baron Westbury). Precies het tegenovergestelde van Temple Leader, de baron was geen bewonderaar van kunst en stuk voor stuk verkocht hij de hele collectie over de hele wereld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het kasteel door de Italiaanse regering gevorderd en omgevormd tot een gevangenkamp voor officieren en prominenten. Onder deze illustere gevangenen bevond zich Adrian Carton de Wiart, een in België geboren Britse officier die in 1941 in Libië werd gevangengenomen. Hij was een van de laatste romantische helden, een man die talloze wonden had overleefd, oorlogen over de hele wereld had gevoerd en medailles had gewonnen voor zijn heldhaftige daden. acties. Hij was een van de weinigen die uit Vincigliata wist te ontsnappen (hoewel hij pas vier dagen later werd heroverd) en in zijn memoires prees hij het kasteel, ook al was het verblijf niet gepland: "We leerden dat Vincigliati (sic) had toebehoord aan een Engelsman, zo’n Tempelleider. Wij geloofden dat hij het kasteel had gerenoveerd zonder enige kosten te sparen, waarbij hij zijn aandacht had gericht op wat zich boven de grond bevond, maar zich niets aantrok van de vele ondergrondse gangen die in plaats daarvan gesloten waren. Dat maakte het voor ons heel moeilijk." James Hargest, Nieuw-Zeelandse brigadegeneraal, merkte later op: ‘Eén ding had wijlen Tempelleider zeker gedaan: een ideaal bouwwerk bouwen voor zijn huidige functie: een gevangenis.’ Hargest wist in 1943 ook uit Vincigliata te ontsnappen: nadat hij Engeland had bereikt, keerde hij terug naar de dienst en sneuvelde in augustus 1944 in de strijd na een landing in Normandië. Na de oorlog kwam het kasteel terug in particuliere handen en sindsdien wordt het gebruikt als sprookjesachtige locatie voor evenementen en ceremonies dankzij de fascinerende binnenplaats en het prachtige uitzicht vanaf de terrassen en de tuin. Het pand is momenteel ongebruikt en vereist ingrijpende renovatie- en moderniseringswerkzaamheden om het in zijn oorspronkelijke schoonheid te herstellen. BUITENKANT De privétuin van het kasteel (3.056 m2) heeft de typische Florentijnse indeling, met cipressen en buxusbomen, terwijl de omtrek wordt gemarkeerd door groenblijvende hagen die in een geometrisch patroon zijn gerangschikt volgens de dictaten van de Italiaanse tuin. Het park kan worden verdeeld in twee gelijke delen: het oostelijke deel wordt gekenmerkt door heggen en bloemen, terwijl het westelijke deel bestaat uit terrassen die leiden naar de kelderbinnenplaats van het kasteel. Het landgoed beslaat een totale oppervlakte van ongeveer 14,0 hectare gelegen op de flauwe helling van de heuvel waarop het kasteel staat. Exclusief de kasteeltuin en het park omvat het resterende land een wijngaard (6,3 ha) en een grote olijfgaard (4,2 ha). Al het overige is bedekt met bossen en weilanden. De wijngaard strekt zich uit op de noordelijke helling van de Vincigliata-heuvel en is volledig geregistreerd als Toscana IGT. De variëteiten Sangiovese, Canaiolo, Foglia Tonda, Trebbiano en Malvasia werden tussen 1975 en 2015 geplant. Met een opbrengst van ongeveer 4.000 flessen per hectare om de hoge kwaliteit van de wijn te behouden, zou het landgoed tussen de 25.000 en 26.000 flessen wijn kunnen produceren. per jaar. Momenteel zou men voor de wijnbereiding een beroep moeten doen op externe kelders, maar op het terrein bevinden zich nog steeds de oude kelders die weer in gebruik moeten worden genomen. GEBRUIK EN MOGELIJKE TOEPASSINGEN Het kasteel is tot voor kort in gebruik geweest als locatie voor evenementen, ceremonies en zakelijke bijeenkomsten. Door de andere gebouwen rond het kasteel te herstellen en te renoveren, kon het bedrijf ook worden uitgebreid door vakantieverhuur toe te voegen. De wijngaard en olijfboomgaard zijn momenteel in productie maar zouden direct gebruikt kunnen worden door de oude kelders te renoveren zodat de druiven zelf verwerkt kunnen worden zonder afhankelijk te zijn van derden. DICHTSTBIJZIJNDE STEDEN Dichtstbijzijnde voorzieningen (4 km; 5'), Fiesole (5 km; 10'), historisch centrum van Florence (5 km; 10'), Pontassieve (14 km; 20'), Rufina (22 km; 30'), San Casciano in Val di Pesa (24 km; 30'), Greve in Chianti (31 km; 45'), Pistoia (57 km; 45'), Vinci (60 km; 1 uur), San Gimignano (61 km; 1 uur), Monteriggioni (63 km; 1 uur), Siena (79 km; 1 uur 10 minuten), Lucca (96 km; 1 uur 15 minuten), Montepulciano (110 km; 1 uur 25 minuten), Montalcino (117 km; 1 uur 50 minuten), Pienza (118 km; 1 uur 40 minuten) DICHTSTBIJZIJNDE LUCHTHAVENS Florence Vespucci (14 km; 30'), Pisa Galilei (96 km; 1u 15'), Bologna Marconi (117 km; 1u 30'), Perugia San Francesco (161 km; 1u 50'), Rome Ciampino (288 km; 2u 55'), Rome Fiumicino (304 km; 3u)
