Omschrijving
Gebouwd door Italiaanse steenhouwers volgens de plannen van drie architecten (George Sterian, H. Rick en Nicolae Ghica-Budești), werd het casino opgericht in 1892-1894, en was daarmee het eerste casino in Roemenië. Het werd snel gevolgd door casino's in Vatra Dornei (1898), Constanța (1910) en Sinaia (1912), allemaal onderdeel van de strategie van koning Carol I om Roemeense resorts te ontwikkelen naar het model van bekendere in het buitenland (Slănic-Moldova werd destijds vergeleken met Karlovy Vary en Vichy, de minerale bronnen werden bekroond op internationale tentoonstellingen in Parijs, Frankfurt, Wenen). Hoewel het geen voorbeeld is van pure Art Nouveau, slaagt het casino in Slănic-Moldova erin om deze dynamische en functionele stijl te combineren met principes uit andere stromingen met verrassende resultaten. De decoratieve stenen elementen en de deur- en raamkozijnen zijn afkomstig van de seculiere Neo-Roemeense, maar de torens zijn van oosterse religieuze architectuur. Andere elementen doen denken aan neorenaissance-overeenkomsten - bijvoorbeeld de symmetrie van de compositie en de geschilderde decoratieve panelen. De constructie is horizontaal gerangschikt op UG + GF + 1F volgens de regels van perfecte symmetrie - een hoofdgebouw bewaakt door twee torens die verbonden zijn met twee andere lagere gebouwen met overdekte gangen die als terrassen fungeren; de lange rij eindigt met twee paviljoens die door de ronde daken het idee van de hoofdtorens hervatten. Van een afstand gezien lijkt het casino op een kasteel op een heuvel, een licht romantisch, vredig profiel, met een discrete poëzie die het in de schemering omhult. In de herfst leent het bos in de verte het een beetje van zijn bladrood, de winter kleedt het geheel in het wit. Van voren gezien is het echter duidelijk een gebouw dat is gewijd aan het gemeenschapsleven - het platform met gebogen zuilen en een monumentale stenen trap laat geen ruimte voor twijfel, net zoals de locatie met het prachtige centrale park aan de voet dit ook niet ontkent. Na tientallen jaren te hebben geluisterd naar het geluid van dobbelstenen, draaiende roulette en Franse Les jeux sont faits, rien ne va plus, getuige te zijn geweest van het maken van fortuinen en het ontbinden van huwelijken, werd het casino in 1948 een goede burger, functionerend als een Huis van Cultuur, vervolgens een concertzaal, stadsbibliotheek, kunstgalerie en andere openbare functies. De bioscoop functioneerde in de oorspronkelijke zaal met 350 stoelen, die ons vandaag de dag verbaast met zijn twee kleuren - het wit van de muren versierd met ton sur ton houtwerk en het amber van de fluwelen stoelen en gordijnen. De zaal is nog steeds een juweel met zijn op schelpen gebaseerde loges, kanten bogen en een kroonluchter, helaas niet de originele, gemonteerd op een rijk plafond versierd met een glazen dakraam gevangen in metaalborduurwerk. In de loop van de tijd heeft het gebouw sinds 1960 nog twee terrassen, een brasserie en een pension gekregen en heeft het in de jaren 1980 en 1994 en 1994 renovatie- en restauratiewerkzaamheden ondergaan. Buiten bewaken straatlantaarns het gebouw in de typische Art Nouveau-taal - zwart smeedijzer met gouden accenten en witte glazen bollen als bloemknoppen. Dankzij het spectaculaire architectonische project en de restauratiewerkzaamheden lijkt het casino vandaag de dag levendig, levendig, dynamisch, gedurfd en niet oud of lusteloos zoals, helaas, veel andere historische monumenten uit die tijd. Tegenwoordig is het casino op zoek naar zijn visionaire eigenaar die het toeristische potentieel zal benutten en het die joie de vivre zal teruggeven die het aan het begin van de 19e eeuw positioneerde als een symbool van Slănic-Moldova en daarbuiten. Bezienswaardigheden in de omgeving: - Nemira-skipiste - bergpaden en wandelingen - Driehonderd treden, Uzului-vallei, Nemira Mare, enz. - zoutmijn van Târgu Ocna - Măgura Ocnei-klooster - Valea Uzului-dam Foto: Tudor Prisecaru