ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η εκτεθειμένη περιοχή του δαπέδου στο σαλόνι είναι ο αρχικός όροφος που χρονολογείται περίπου στο 1680, ο ίδιος με τον δρόμο μπροστά. Το χειροποίητο δάπεδο από πλακάκια τώρα τοποθετήθηκε εκεί αργότερα, το 1780. Η οροφή ανέβηκε σε υψηλότερο επίπεδο όταν οι Ισπανοί κατέλαβαν την Ουρουγουάη. Αυτό είναι προφανές, όταν παρατηρούμε την αλλαγή στην κατασκευή του τοίχου. Οι εξωτερικοί τοίχοι του σπιτιού έχουν βάθος 80 cm. Στο σαλόνι, υπήρχαν κοίλες θέσεις για την Παναγία, οι οποίες γεμίστηκαν. Ο κοινός τοίχος με την Posada Plaza Mayor είχε πολλές τρύπες στο μήκος του τοίχου, με ένα ρόμβο. Στο μικρό δωμάτιο το ταβάνι είναι καινούργιο. Τα αγάλματα στο σαλόνι αγοράστηκαν σε μια αποστολή Ιησουιτών στην Αργεντινή, όπως και τα άλλα έπιπλα σε αυτό το δωμάτιο. Η μόνη «πρωτότυπη» οροφή στο σπίτι είναι στο γραφείο. Οι στρογγυλοί κορμοί από φοίνικες που χρησιμοποιούνται για τα δοκάρια κόπηκαν τοπικά. Το κάλυμμα πάνω από αυτά τα δοκάρια προερχόταν από το κατάστρωμα ενός πλοίου που μετέφερε τους πρώτους αποίκους. Τα πορτοκαλί ισπανικά πλακάκια στην οροφή του γραφείου είναι ως επί το πλείστον πρωτότυπα και διαμορφώθηκαν στους μηρούς των σκλάβων που έφεραν από την Αφρική οι Πορτογάλοι, για εργασία για την κατασκευή της πόλης. Τα έπιπλα του σαλονιού και του μπροστινού υπνοδωματίου, καθώς και τα ξύλινα διακοσμητικά τοίχου είναι από τις αποστολές των Ιησουιτών στην Αργεντινή και κατασκευάστηκαν από Ινδούς που εργάζονταν για την εκκλησία. Αυτό το έπιπλο χρονολογείται από τη δεκαετία του 1870 και αγοράστηκε, ένα κομμάτι κάθε φορά, από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη. Τον ιδιοκτήτη βοήθησαν δύο αρχαιολόγοι και ένας αρχιτέκτονας. Το κρεβάτι στο μπροστινό υπνοδωμάτιο είναι πορτογαλικό. Οι ξύλινοι άγγελοι στον τοίχο αγοράστηκαν στην Αργεντινή. Ο δυτικός τοίχος στο μπροστινό υπνοδωμάτιο είναι νέος. Οι ξύλινες εσωτερικές πόρτες είναι καινούριες. Οι μεντεσέδες και τα άλλα υλικά στο σπίτι κατασκευάστηκαν από ένα διάσημο γαλλικό κατάστημα σιδηρικών στην Αργεντινή. Οι πολυέλαιοι στο σαλόνι και στο μπροστινό υπνοδωμάτιο κατασκευάστηκαν επίσης σε αυτό το μέρος. Τρεις διαφορετικοί τύποι ξύλου χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή της σκάλας στο πάνω υπνοδωμάτιο από τους Curupay, Lapacho και quebracho». Την εποχή της αποκατάστασης, ο χώρος της σκάλας ήταν όλος ανοιχτός, με μόνο μια σκάλα ανοιχτή στο πάνω επίπεδο. Τα πολύ ξεπερασμένα δοκάρια πάνω από το κλιμακοστάσιο είναι σιδηροδρομικοί δεσμοί (όχι πρωτότυποι). Η ξυλουργική σε αυτήν την περιοχή είναι κυρίως κατασκευασμένη από ανακυκλωμένο παλιό ξύλο. Η κουζίνα προστέθηκε το 1990. Το ψηλό ντουλάπι πορσελάνης φέρθηκε από την Αυστρία. Στον κήπο, η εξωτερική σκάλα που οδηγεί στις επάνω βεράντες είναι κατασκευασμένη από ένα ξύλο που ονομάζεται Lapacho. Η συκιά στον κήπο λέγεται ότι είναι 300 ετών. Ήταν αρκετά φθαρμένο την εποχή της αποκατάστασης. Ένας κηπουρός φίλος του ιδιοκτήτη ερχόταν περιοδικά και φρόντιζε το δέντρο. Το υπόστεγο κήπου κατασκευάστηκε το 1990.
